Gezitik gazira

 

                                                                                                   

 

Denbora nardatzen ari, bere bidea lastertu nahirik

bainan nik ez dut horren beharrik
lekukoa ez baitut izan nahi, nik, ziurrik.
Agur, agur, ni banoa
hegaldaka, suzko loreak eskutan
igerika, heriotz ezkilak ahoan
haizeak urrunera eraman nazan, banoa
uhainek lurartzera eraman dezadaten, badoa

bustia bezain idorra, ene gorputz xaloa.

Ene gogoa erreketan egon nahi luke, isurturik
harriz harri doazten ur jauzi basetan, txinpartaturik
ezker, eskuin itsaso egarritsurako bidea harturik
ene zai dagoen ur gaziaren bihotzez haunturik.

Xo! Gustu samina dasumat, gero eta gehiago

Ibaibeherak gezitik gazira narama, haratago
Itsasgoraren indarra bortitz eta bortitzago

Xo! Hor nago geldirik, ezin aintzinera joanik
atzetik bultzaka, aurretik indarka.
Behingoz, denbora da gelditu

Eta hatsa du hartu

Lasai dago

Hemendik aurrera
bere denbora hartzera
badoa, badator, badago.

Xo! Urik irentsi ez dezadan
ene gorputzari itzulia eman diot, bat-batean.
Bizkar gaineko igerian banabia, atzeraka, igeri itsuan,

geroa ikus ez dezadan.

Auskalo itsasoa gustokoa izango dudan....