Maritxu

                                                                                   

                                                                                                             

 Kantu hau osoki espresionista abtraktua da. Bere lerrotan maiz esan ulergaitzak ezarri ditut ez direlako hitzak ulertu behar kantuaren zentzua ulertzeko. Hori da kantu honen funtsa.

 

 

 

Joaldunak itturingo plazan larru ta garez saltoxka, jauzika

Amaiurko gaztelua, oroimenez, hego aldera, agurka

Zozaiatikan da aditzen, gris berdea, Astraingo balsa horixka

Nere leihotik begira, katu beltzak xotinez, so ortziren hotsa ortoska.

Maritxu Maritxu, Etxetxipiko Maritxu, Maritxu, Maritxu, Maritxu.

Maritxu Maritxu, Etxetxipiko Maritxu, Maritxu, Maritxu, Maritxu.

Tximistak Iparlako haritz harroak jo ditu, jo ditu

Ursuko santa Ana ikaran, erditze berriez harritu,harritu

Saioan ohiko usteak malko gaziez, Baztango erreketan urtu

zigor gorri- gorrietan, suaren txinparretan, Etxetxipiko Maritxu.

Maritxu Maritxu,…..

Errotazain bizar xuri, begi jauziez, urduri ibaiaren bila

Infernuko errekatik nigar malkoak darioz itsasora

Cezannen harrietatik linburiz, goroldio hezeak ahanztera

Apoaren bila, akerraren txeka, sorgin sortuen antzera.

Maritxu Maritxu, …..

Gauari irainez ari, goizalbak agurtzen izpi berriak

Bainan herri arragoaren ardi, behi ta ahuntza aspaldi deitziak

Nafarroa askearen bularretatik, berzurkatu nahi esne ahantziak

Argi berriez asetuz, orai sendatu nahi ohiko zauri erre gorriak,

Maritxu Maritxu, Etxetxipiko Maritxu, Maritxu dute kiskaldu.

Maritxu Maritxu, Etxetxipiko Maritxu, hoben gabeko Maritxu.