Untzia badirits emozioz, malkoka
Begien argia, diridirez, dardarka
Heriotzetik urrunduz, hilera arraunka.
Haize bortitzak giza-hautsez beterik, txistuka
Uhain aseak sabela hanturik, agurka
Itsaso amatik, sehaska, unaturik, nigarka
Lurrordera diritsan bizirik, iltazturik, isilka.
Azken uhainak arroken aurka oihuka gogorki
Zurezko sehaska dilindan,goizalba bustiari ozenki
Norbaitek dituen ortzargian begiak ireki
Erailez beterik baitago Europa, herratoki
Arraunak airean azken indarrez, malguki
Lurraren ferekaz gozatuz, enbido ahulari, eduki
Uhain haziek arkaitzetan orroka hordago fermuki
Hankaz gora untzia dute betiko irauli, gaistoki
Izar helgaitza uretan da ito
Argi nahigarria itzali betiko
Itsasaldia aspaldi heziturik, txurien meneko
Itsasoa muturik itzal gosez zaie aseko.