Gezitik gazira

Denbora nardatzen ari, bere bidea lastertu nahirik

bainan nik ez dut horren beharrik

lekukoa ez baitut izan nahi, nik, ziurrik.

Agur, agur, ni banoa

hegaldaka, suzko loreak eskutan

,
igerika, heriotz ezkilak ahoan,

haizeak urrunera eraman nazan, banoa,

uhainek lurartzera eraman diezadaten, badoa

bustia bezain idorra, ene gorputz xaloa.

Ene gogoa erreketan egon nahi luke, isurturik,
harriz harri doazten ur jauzi basetan, txinpartaturik,
ezker-eskuin itsaso egarritsurako bidea harturik,
ene zain dagoen ur gaziaren bihotzez haunturik.

Xo! Gustu samina dasumat, gero eta gehiago.

Ibaibeherak gezitik gazira narama, haratago,

itsasgoraren indarra bortitz eta bortitzago

Xo! Hor nago geldirik, ezin aintzinera joanik,

atzetik bultzaka, aurretik indarka.

Behingoz, denbora da gelditu

eta hatsa du hartu.

Lasai dago

Hemendik aurrera

bere denbora hartzera

badoa, badator, badago.

Xo! Urik irentsi ez dezadan

ene gorputzari itzulia eman diot, bat-batean.

Bizkar gaineko igerian banabia, atzeraka, igeri itsuan,

geroa ikus ez dezadan.

Auskalo itsasoa gustokoa izango dudan....