Poesie 2011 - 2012

Barkatu

Barkatu

 

 

Hil naiz

Bigarren aldiz

Edo hirugarrenez

Ez dakit zonbaitez

 

Lehena sortu nintzenean

Erditze unean

Negarrez jalgi nintzelako

Ez denak bezala, ez,ez

Banekielako,

Ama hil behar zitaidala

Arrebak galduko nituela

Gazterik

Denak

Ni

Neskatxak

Hiruak

Ama

Bizia

Eta tristezia

Hazia

Hezia

Utzia.

Eskerrak

Amatxi.

 

 

Bigarrena aitaren beldurrean

Eskolako jokabidean

Zirtzilkerian

Irrian

Negarrean

Barnetegian

Presondegian

Injustizian

Frantseskerian

Gezurkerian

Bortizkerian

Ezkerra

Eskuina

Ostikoa

Lurrean.

Eskerrak

Lagunak!

 

 

 

 

 

 

 

 

Hirugarrena ezkondu nintzenean

Elizatean

Edo barnean

Bakarrik utzi nindutenean

Haurrik gabeko lehen bizian

Bizilean

Presionean

Tratu txarretan

Psikologikoetan

Isilean

Bakardadean

Negarrean

Alkoholean

Parrandan.

Eskerrak alabak!

Sortu

Bizitu

Maitatu

Aitatu

Amatu

piztu

eta argitu.

 

Laugarrena, agorrilaren hamarrean

Mendeko larogeiean

Gehio maite ez nindutela

Esan zidanean

Ur bazterrean

Igeritokian

Oporretan

Amatxiren ondoan

Arraiozko herrian

Eta ni bota

Eta sartu

Isildadean

Amorruan

Ezintasunean

Idorkerian

Sexu gabean

Eskerrak asmakuntza!

Olerkia

Abestia

Pentsamena

Idazkia

Begiraleak .

 

 

 

Ez dakit zenbatena

Hemezortzi urteren geroztik

Berexi nahi duenean

Hitz jalea

Pakto hauslea

Traidorea

Berekoikeriz betea

Gizonemea

Berea

Eta xedea

Errea

Elea

Hezea.

Eta ni igor

Bakardadera

Depresioiera

Hilbide berrira.

Eskerrak itxaropena!

 

 

Beste gainerakoa

Laster esatekoa

Eta orain har gakoa

Betikoa

Etortzekoa

Loa

Itoa

Gogoa

Lainoa

Hor noa

Airean

Hegaldan

Haizean

Eurian

Itzulian

Begian

Malkoan

Bizilean

Eskerrak barkamena!

Alaba

Alaba.

Barka

Maite zaituztet!