Izotzetik izanera
Izotzetik_BARRUA 26/11/08 17:02 Página 11
Izotzetik_BARRUA 26/11/08 17:02 Página 12
A
Horma bortitzak guritzen hasi ziren. Urtze berri haiek lurra
urez bustitzen hasi ziren eta gu, ohitura zaharren jarraitzaile
izanik, zorigaitz izugarri hura ezin onartuz inondik,
zurrupita nardagarri haiek ezin jasanez oraindik, mendi kasko
hartako leize hartan bizi ginen.
Toki ilun hura egoitza berotzat genuenean hautatu, arbasoen
erranak genituen jarraitu. Harpeko sarreratik hurbil zegoen
hutsarte zabal hura bizilekutzat hartu genuenean,
aukera zuhur bat egin genuen; eta, nahiz eta hantxe egotea
keinuka eta oihuka erabaki, debaldeko aukera ez zen izan, eta
mila arrazoirengatik egin genuen, kanpoko argia balia behar
genezakeen hartzuloa zelako, haize hotz eta indartsuaren lasterpe
gogorretatik babesturik egon gintezen harkabia zelako
eta beharrezko bero-iturri gozoa zen sua ahal bezain errazki
pitz genezakeen harsabela zelako ere. Beste hainbeste arrazoi
baziren ere; hala nola, euriaren babesean egotea edo basapiztiek
urrundik sua ikustea, besteren artean. Suaren inguruan
jartzen ginenean, gar bizien joko saltokariak, gure gaineraino
jauzirik, desafioz beterik, pindarrez erre nahi gintuen,
handik lekutu behar genuela azaltzen baligu bezala. Denek
bat eginez, gure gorputz izoztuen berotzera biltzen ginen,
senideen arteko basaki bazka erretzera, denek hura horzka
– 13 –
Izotzetik_BARRUA 26/11/08 17:02 Página 13
irenstera eta elkarrekin lo egitera. Suak nola piztu eta iraun
behar zuen bagenekien, eta jai alai gorri hura itzali arte hantxe
egoten ginen, gure irri basa argi gabeak histu arte.
Batzuetan, nire artista izatea azaldurik eta adar argitsu bat
eskuetan harturik, leize barne ilunperaino abiatzen nintzen,
zuhurki, zalantzazko urrats arinez, orain dela ilargi batzuk
lurperatu nuen aitari irakaspen aberats guztiengatik esker beroenak
eman niezazkion. Askotan, nire seme txikia nirekin
zetorren, eta egur ikatzaz behatzak zikindurik, pareta hantu
bezain zurixka haietan marrazki oroigarriak tinkatzen nituen,
hantxe zizelkaturik utzita, urte luzaz egonen zitezkeela
ez ohartuz ere.
Tindatzen nuenean aita gogora heltzen zitzaidan, maiz
ihizian harrapatzen genituen basabereen iduriak burura etortzen
zitzaizkidalako, hala basahuntz nola basa-behor ala basahartz.
Behin, semeari irri eginarazteko, marrazki txiki bitxi
bat egin nuen, eta paretaren hantzea behor haren uzkornoa
egiteko baliatu nuen, izadia ni bezain egile bihurturik.
Bizpahiru marraz semearen irudia behorraren gainean margotu
nuen, eta gehien irri eginarazi ziona berehala ondoan
zutik tindatu nuen gizona ni nintzela ohartu zenean izan zen.
Abere baten urin epelduarekin marrazkia bernizatu genuen,
bernizik gabeko babes koipetsu hura lehunki gainetik ferekatuz.
Hastapenean, bertzeek ez zekiten misterioz beteriko nire
barneratze horien arrazoia, behin marrazkiak ikusi arte. Egun
hartatik aurrera, beste haurrak ere nirekin sartu ziren, asmatzen
nuen guztia atsegina baitzitzaien, eta haiek ere edergintza
mota berrietan hasi ziren.
Leizetik arras guti jalgitzen ginen, hala erakutsi baitziguten
guri ere; noizean behin ihizira, eta besterik ez!
– 14 –
Izotzetik_BARRUA 26/11/08 17:02 Página 14
Gauza bera erakutsi behar ote genien gure haurrei? Ez!
Batez ere hormaren urtze berri hark arbasoen esan zuhurren
aurka jotzera bortxatzen gintuelako. Ur madarikatu hura leizeratzen
baitzitzaigun, eta paretetatik beherantz ur errekatxo
sotil batzuk isurtzen hasi zitzaizkigun; eta haiek zekarkiguten
hezetasuna gero eta trabagarriagoa bilakatzen ari zitzaigun.
Iraupenik gabe, suak ere indarra galdu zuen, noiz xorta bat
gainean erortzen, noiz ur haritxo bat azpitik bideratzen.
Leizeko biziak moteltzen gintuelako, baina ere keinuz eta
oihuz aritzeagatik, erabaki zuhur hura hartzen denbora ugari
galdu genuen. Hainbeste, ur jariotsu horren txistu nardagarriak
belarriak zauritu zizkidala, entzumena erotu, eta ene
baitan betiko zizelkatu zitzaidala.
IZZZZZZZ... IZZZZZZZZ... IZZZZZZZZ... Soinu madarikatu
hori bizi guziko nirekin izan nuen, goiz eta arratsaldez, egun
eta gauez. Belarritik ahora pasatu zitzaidan, eta emeki-emeki
hitza bihurtu zen. Mingaina betiko busti zitzaidan, eta gure
hizkera uretik bizigai bilakatu zitzaigun.